Κάθομαι εδώ και 2 ώρες βλέποντας τη νέα σειρά που ξετρύπωσα (Damages) και προσπαθώντας να γράψω κάτι, μία ‘νέα ανάρτηση’. Η αλήθεια είναι πως εδώ και καιρό δεν βρίσκω κάτι να γράψω, παρόλο που και ταινίες βλέπω, ειδήσεις παρακολουθώ και συνεχίζουν να με σοκάρουν/κεντρίζουν το ενδιαφέρον πράγματα, δεν έχω κάτι να πω. Τώρα θα μου πεις και τι μας το λες? Ε, μάλλον αυτό μου κίνησε περισσότερο το ενδιαφέρον, το ότι δεν έχω κάτι να πω…

Απορία: Γιατί οι γυναίκες παρανοούν???Γιατί εγώ παρανοώ…? Και το χειρότερο είναι οτι δεν το συνειδητοποιώ, λες και είμαι possessed… Λες και ο θεός έχει προνοήσει γι’αυτό. Ένα ακόμη δωράκι (μαζί το pms και τους πόνους του τοκετού) για να τυρρανιόμαστε αιωνίως. Είναι τόσο εύκολο για τους άντρες που τα περισσότερα πράγματα είναι απλά. Τους αρέσει κάτι το κυνηγούν, δεν τους αρέσει κάτι το κόβουν μαχαίρι. Δεν έχει αλλά, ίσως, αν και άλλες τέτοιες μπούρδες! Νομίζω ότι περιπλέκουμε(ω) τη ζωή χωρίς ιδιαίτερο λόγο, just cause I can! Και η ειρωνία είναι πως το ξέρω ότι είμαι παράλογη! Ελπίζω να λειτουργεί ως ελαφρυντικό… Όχι ε?